اهمیت تأثیر سرمایه گذاری خارجی بر توسعه كشور قابل انكار نیست تا حدی كه بدون آن توسعه حداقل در كشورهای در حال توسعه امكانپذیر نیست. امروزه حتی كشورهای صنعتی برای جذب سرمایه خارجی با هم رقابت می كنند. در سال های گذشته، پس انداز در كشور ما همیشه بیشتر از سرمایه گذاری بوده است. همچنین در گذشته كشور ما با فرار سرمایه و تخصیص غیربهینه منابع سرمایه گذاری روبه رو بوده است. این پدیده در وهله اول نشان دهنده محیط نامساعد سرمایه گذاری در كشور است.

محمدصادق علیپور، استاد دانشگاه و کارشناس مسائل اقتصادی در گفت‌وگو با اگزیم نیوز اظهار کرد: موضوعی که درباره ورود سرمایه‌گذاران خارجی مطرح است، بیان این مسئله است که در نهایت سرمایه‌گذاران خارجی با قواعد مخصوص به خود تمایل به سرمایه‌گذاری در یک کشور خارجی دارند و البته این یک قاعده کلی است که سرمایه‌گذاران خارجی با شرط و شروط خود حاضر به سرمایه‌گذاری خواهند شد.

وی با اشاره به این موضوع که سرمایه‌گذاران خارجی در کشور با توجه به مزیت‌های نسبی که در کشور وجود دارد، تمایل به سرمایه‌گذاری خواهند داشت، گفت: از آنجا که نفت و گاز جزو مزیت‌های ما به‌شمار می‌روند سرمایه‌گذاران بیشتر در حوزه‌های نفت و گاز و صنایع پتروشیمی حاضر به سرمایه‌گذاری خواهند بود، چراکه سایر حوزه‌ها و صنایع یا کم‌کشش یا بی‌کشش به‌نظر می‌رسند. البته صنعت خودرو مبحث جداگانه‌ای است که سرمایه‌گذاران متمایل به سرمایه‌گذاری در این حوزه هستند.

علیپور با تاکید بر اینکه البته یکی از ضرورت‌هایی که به جذب سرمایه‌گذاری خارجی کمک خواهد کرد، شفاف کردن روابط سیاسی است، خاطرنشان کرد: اینکه باعث جذب چه کشورهایی برای سرمایه‌گذاری خواهیم شد، از موضوع‌های اصلی است. هرچند شرایط برای ورود کشورهایی چون هند و چین روان‌تر و بهتر از گذشته شده اما مسئله اساسی این موضوع است که هند و چین آنچنان از نظر صنعتی قوی نیستند که بتوانند سهم قابل‌توجهی در انتقال فناوری و دانش را به داخل از کشور به‌عهده بگیرند، در حالی‌که ارتباط با شرکت‌های اروپایی و صنعتی می‌تواند سبب ورود فناوری به داخل کشور شود.

این استاد دانشگاه در ادامه خاطرنشان کرد: البته موضوع قابل تامل در این زمینه این مسئله است که هرچند شرکت‌های اروپایی تمایل به سرمایه‌گذاری در ایران دارند اما سعی خواهند کرد عمده سهام شرکت‌های ایرانی را در اختیار داشته و تصمیم‌گیر نهایی در جهت حفظ منابع خود باشند. علیپور با تاکید بر این موضوع که در جذب سرمایه‌گذار خارجی نباید به واردکننده صرف تبدیل شویم، عنوان کرد: ما تا حد ممکن باید به همراه سرمایه‌گذار، فناوری و دانشی که به اقتصاد کمک خواهد کرد را به داخل کشور جذب کنیم.

وی یادآور شد: البته تجربه نشان داده که کشورهای صنعتی از آنجا که از صنایع آلاینده درحال دوری هستند سعی دارند چنین صنایعی را به کشورهای در حال‌توسعه واگذار کنند و این موضوع برای آنها تبدیل به یک قاعده کلی شده است تا از این طریق بتوانند سود منافع حاصل از این صنایع را به کشورشان بازگردانند. از این‌رو این کشورها در ذات خود این مسئله را دارند که فناوری خود را در اختیار کسی قرار ندهند. این استاد دانشگاه با اشاره به این موضوع که فناوری امروزه رقابتی شده است، گفت: بنابراین این کشورها سرمایه‌ای را انتقال خواهند داد که انحصاری خودشان نیست و از انتقال دانش و فناوری‌های انحصاری خودداری می‌کنند.

علیپور در پایان گفت: البته این کشورها ترجیح می‌دهند به سمت کشورهایی بروند که بتوانند از مواد اولیه با نیروی انسانی ارزان بهره ببرند. علیپور در پایان یادآور شد: مسائل دیگری که سبب روان‌تر شدن سرمایه‌گذاری خواهد شد، بحث مالیات و شفاف بودن قوانین در کشور است. چراکه به هر میزان که قوانین ما در کشور شفاف باشند سرمایه‌گذار در برآورد برگشت سودش با اطمینان بیشتری تمایل به سرمایه‌گذاری خواهد داشت